مشق شهادت

تربیت، مبحث بسیار مهمی است‌ که‌ دغدغه بسیاری از خانواده هاست و برای آن هزینه هایی هم می پردازند. هر چند والدین هر دو در تربیت فرزندان مسئول هستند ولی نقش آنها در تربیت فرزندان متفاوت است. در اکثر خانواده ها به نقش مادر در تربیت فرزند اهمیت بیشتری داده می شود و این امر باعث می گردد که نقش پدر در تربیت کودک نادیده گرفته شود. در حالی که  نقش پدر در تربیت فرزند پسر از اهمیت بالایی برخوردار است. هر چند ویژگی های شخصیتی در افراد یکسان نیست اما ویژگی هایی وجود دارد که بین جنس مرد مشترک است. به دلیل وجود همین ویژگی ها ونقاط مشترک بین پدر و پسر ، پدر می تواند الگوی تربیتی مناسبی برای فرزند پسر قرار گیرد. از این رو پسر ، بیشتر از آنکه از مادر اثر بپذیرد از رفتار و گفتار پدر الگو میگیرد و آن را در خود پیاده می کند. 

از نظر علمی ثابت شده است، پدرانی که در سنین رشد کودک مشارکت فعال داشته‌اند، مشکلات رفتاری کمتری دارند و از نظر اجتماعی و تحصیلی افراد بهتری هستند. نقش پدر فقط به نان‌آور بودن خانه محدود نمی‌شود و مشارکت او بر رشد کلی کودک از جمله رشد فکری، رشد نقش جنسیتی و رشد روانی تاثیر می‌گذارد. او می‌تواند به اندازه مادر مهربان و دوست داشتنی باشد. بیشتر کودکانی که رابطه صمیمی و گرمی با پدران خود دارند، تمایل دارند بزرگ شوند تا به بزرگسالانی با اعتماد به نفس بیشتر تبدیل شوند.

برقراری ارتباطی درست و اصولی با فرزندان مخصوصا پسران، کار پیچیده ای است. 

جالب است بدانید نقش پدر در اکثر موارد موثر تر از مادر است. اما به دلیل مشغله های کاری پدران، معمولا تاثیرشان در زندگی فرزندان روز به روز کمرنگ وکمرنگ تر می شود.رابطه پدر و پسر مخصوصا در این عصر کمی پیچیده به نظر می رسد. به دلیل هم جنس بودن و علاقه مردان به قدرت، معمولا پدر و پسر همدیگر را رقیب خود می دانند یا می خواهند نظرات خود را به کرسی بنشانند. رابطه پدر و پسر نیاز به مهارت دارد که با کمی مطالعه در مورد آنها می توانید به پدر خوب و نمونه ای تبدیل شوید.

پدر هر چه قدرتمند تر باشد، خانواده در امنیت روانی بیشتری خواهد بود. 

پدر با قدرت و هیبتی که دارد قطعا الگوی مناسبی برای پسر است. مردانگی اولین صفتی است که پسر از پدر می آموزد.گاهی هم لازم نیست آموزش خاصی ببیندکافیست پدر نقش خود را درخانواده به درستی انجام دهد و از خانواده اش در برابر مشکلات به خوبی محافظت کند و به قولش وفا کند، خود به خود پسر هم از روی رفتار پدرش یاد میگیرد که چطور در آینده از خانواده اش نگهداری کند و چگونه به آن ها امنیت بدهد. 

نوجوان پسر، قدرت حل مسئله را از پدرش می‌آموزد؛ البته این بدان معنا نیست که مادرها این قدرت را نداشته باشند، بلکه از دید پسرها، پدر نماینده اجتماع است و مادر نماینده آسمان. از همین رو، پدر نماینده عقل و خرد و نیم‌کره چپ فرزندان و مادر نماینده احساس و دل و نیم‌کره راست آن‌هاست؛ پس حتماً پدر راه مقابله با مشکلات و تسلط‌یافتن بر امور زندگی را به پسر درس می‌دهد. اگر فرزند پسری از وجود پدر محروم شود، از مادر می‌آموزد، ولی در عین حال نیاز به الگوهای تکمیلی اجتماعی دارد.رابطه پدر و پسر مخصوصا در این عصر کمی پیچیده به نظر می رسد. به دلیل همجنس بودن و علاقه مردان به قدرت، معمولا پدر و پسر همدیگر را رقیب خود میدانند یا می خواهند نظرات خود را به کرسی بنشانند. رابطه پدر و پسر نیاز به مهارت دارد که با کمی مطالعه در مورد آن ها می توانید به پدر خوب و نمونه ای تبدیل شوید.

نکته:

هر چه شخصیت پدران برای پسرشان محبوب تر باشد میزان همزاد پنداری و همانند سازی آن ها نسبت به پدران خود بیشتر خواهد بود.به طور کلی، باید پدران در نقش خود قاطع و نظم‌دهنده و در ضمن، همدل و همراه فرزندان باشند و مادر را تأیید کنند. فقط در این صورت است که نوجوان هیچ فاصله‌ای بین خود و او نمی‌بیند و تصور نمی‌کند که بخواهد در قبال پدر نافرمانی کند. در نتیجه، الگوی درستی از پدر خواهد داشت و در آن واحد او را دوست دارد.